Jan Kott, krytyk literacki i teoretyk teatru, zaliczył „Antygonę w Nowym Jorku” Janusza Głowackiego do grona trzech najważniejszych sztuk ostatnich lat – obok „Emigrantów” Sławomira Mrożka i „Do piachu” Tadeusza Różewicza. Ta współczesna sztuka przenosi odbiorców dramatu do Stanów Zjednoczonych, „serca światowej demokracji”. Tam, w centrum Manhattanu, znajduje się Tompkins Square Park zamieszkany przez bezdomnych, którzy marząc o zrobieniu kariery w Ameryce, przebudzili się na parkowej ławce. Sztuka nawiązuje do tragedii Sofoklesa, jednak bohaterka utworu, Portorykanka Anita, nie wykazuje podobieństwa do królewskiej córki – Antygony. Łączy je jedynie ten sam czyn – pragnienie pochowania z godnością bliskiej osoby.

Obok Anity, prostej dziewczyny z Puerto Rico, rezydentami parkowej ławki są Polak Pchełka i pochodzący z Rosji Żyd Sasza. Przede wszystkim prowadzą oni rozmowy, w trakcie których jakby instynktownie demaskują mity, którymi żyją Amerykanie. Osiągnęli dno, jednak marzą o wyrwaniu się z parku, zdają sobie bowiem sprawę z faktu, że dopóki nie mają dachu nad głową, nikt się z nimi nie liczy.
Janusz Głowacki z rozmysłem wykreował swych bohaterów. Pomimo swej tragicznej sytuacji pragną żyć i cieszyć się życiem. Odbiorca sztuki nie ma jednak złudzeń.

Krzysztof Ożóg uważa, że „Antygona w Nowym Jorku” demaskuje mit o Ameryce jako kraju umożliwiającym szybką karierę, kraju gwarantującym powszechny dobrobyt. Upadł także mit o amerykańskiej demokracji, która czuwa nad tym, by każdy obywatel znajdował oparcie w prawie i by prawo regulowało wszystkie sytuacje życia społecznego. Na straży prawa stoi sierżant James Murphy, którego głos możemy porównać do komentarzy antycznego chóru z tragedii Sofoklesa. Sztuka Głowackiego to poruszająca przypowieść o słabości i sile człowieka, który pragnie zachować twarz nawet w warunkach uwłaczających ludzkiej godności.

Teatr „Kontynuacja” Niżańskiego Centrum Kultury „Sokół” rozpoczął swoją działalność w kwietniu 2007 r. wystawiając, we współpracy z Teatrem Amatorskim Towarzystwa Kultury Chrześcijańskiej „LOGOS”, widowisko teatralnolalkowe „Wesele”, dla uczczenia 100. rocznicy śmierci Stanisława Wyspiańskiego. Od tego czasu zespół wystawił kilkadziesiąt spektakli, a wśród nich znalazły się: „Zemsta” Aleksandra Fredry /2008 r./, „Moralność pani Dulskiej” Gabrieli Zapolskiej /2009 r./, „Odprawa posłów greckich” Jana Kochanowskiego z udziałem Chóru Męskiego NCK „Sokół” /2011 r./. Sztuki wystawiane są nie tylko na Ziemi Niżańskiej, ale w całym regionie. Grupa ma za sobą także występy za granicą. W maju 2011 r. Teatr /wraz z Chórem Męskim i Orkiestrą Kameralną NCK „Sokół”/ wystąpił na Litwie. Zespół zaprezentował wówczas dwa widowiska: „Odprawę posłów greckich” /Wilno/ i „Moralność pani Dulskiej” /Soleczniki/. Nadrzędnym celem Teatru jest kultywowanie narodowej tradycji poprzez ukazywanie żywym słowem wielkich dzieł literatury polskiej. Aktorów skupionych w zespole, na co dzień wykonujących różne zawody, łączy wspólna pasja, a także chęć samorealizacji i potrzeba włączenia się w misję pielęgnowania oraz kontynuowania ponadczasowych wartości, do czego nawiązuje nazwa grupy.

Teatralne Weekendy w MDK
14 grudnia 2014
godz. 18.00

bilet: 8 zł