Nabór do IV edycji „RELACJI. Międzypokoleniowych Spotkań Teatralnych”  

nabór zakończony

Serdecznie zapraszamy do udziału w kolejnej edycji festiwalu „RELACJE. Międzypokoleniowe Spotkania Teatralne”. Konkurs, dyskusje, spektakl mistrzowski to pretekst do wspólnego spotkania w wielopokoleniowym gronie miłośników teatru. Do konkursu na najlepszy spektakl międzypokoleniowy przystąpić mogą amatorskie zespoły teatralne o międzypokoleniowym składzie lub poruszające w swym spektaklu tematykę międzypokoleniowości. Zapraszamy do zapoznania się z regulaminem i wypełnienia karty zgłoszeniowej.

Nabór trwa do 15 czerwca 2019.

Regulamin

Karta zgłoszeniowa

Zgoda na przetwarzanie danych osobowych z KLAUZULĄ INFORMACYJNĄ

„Relacje. Międzypokoleniowe Spotkania Teatralne” to czas i miejsce spotkania osób w różnym wieku i pomysł na twórczy dialog pokoleń. Uczestników, którzy na co dzień pełnią wiele ról społecznych, zawodowych i rodzinnych, inspiruje teatr i to właśnie on jest motywacją do naszego bycia w festiwalowym „tu i teraz”.

Każdego roku „Relacje” dookreśla myśl przewodnia, która porządkuje międzypokoleniowe rozważania. W IV edycji jest to STYL PÓŹNY W KULTURZE.

Jak pisał Edward Wadie Said w książce „O stylu późnym. Muzyka i literatura pod prąd”:

Każdy z nas bez trudu potrafi wymienić artystów, których późne dzieła harmonijnie wieńczą twórczość całego życia. Rembrandt i Matisse, Bach i Wagner. Co jednak wtedy, gdy późność nie oznacza pogodzenia z losem i rozstrzygnięcia konfliktów, ale nieprzejednanie, krnąbrność, nierozwiązane sprzeczności? Gdy wiek i zły stan zdrowia nie przynoszą spokoju oraz poczucia, „żeśmy do tego dojrzeli”? Tak się dzieje na przykład u Ibsena, który w swoich ostatnich dziełach, zwłaszcza w dramacie „Gdy wstaniemy z martwych”, przypuszcza wściekły atak na własną karierę i rzemiosło, na nowo stawiając pytania o znaczenie sukcesu i postępu – pytania, które artysta w późnym okresie twórczości rzekomo powinien już mieć za sobą. Późne utwory Ibsena nie dość, że niczego nie rozstrzygają, to ukazują pisarza gniewnego, targanego lękiem, który używa sztuki dramatycznej, aby siać niepokój, nieodwracalnie niwecząc szansę na wyjaśnienie i skazując publiczność na jeszcze większą niepewność i konsternację niż przedtem.

Ten właśnie rodzaj późności jako składnik stylu interesuje mnie najbardziej – styl późny jako doświadczenie napięcia całkowicie pozbawionego harmonii i kontemplacji, a nade wszystko swoista, celowo nieproduktywna produktywność  p o d  p r ą d…

Odwiedź nasz profil na Facebooku

 

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.

 

Zadanie zostało dofinansowane ze środków budżetu Powiatu Stalowowolskiego.



PATRONAT MEDIALNY:



Mapa Dojazdu

Napisz do nas



Przepisz kod antyspamowy: captcha