„Matka” jest sztuką wyjątkowo przykrą: Witkacy mówił „niesmaczną” – pisał Jan Błoński we wstępie do wyboru dramatów Stanisława Ignacego Witkiewicza. – Rzadko trafiają się utwory, w których wszystkie ludzkie uczucia – a zwłaszcza te najświętsze – zostałyby równie radykalnie wydrwione i zohydzone.

Sztuka przedstawia przedziwne relacje matki i syna. Janina Węgorzewska, tytułowa matka, zrujnowana wdowa, utrzymuje dwudziestokilkuletniego syna – filozofa, zarabiając
na życie robótkami ręcznymi. Matka poświęca się dla niego, jednocześnie czyniąc mu z tego powodu wyrzuty. Idee syna raz wydają się jej bliskie i zrozumiałe, innym razem uważa je
za bełkot. Kocha swojego jedynaka, ale potrafi być wobec niego okrutna.

           W interpretacji Amatorskiego Teatru Dramatycznego im. Józefa Żmudy podchodzimy do tego tematu z dużym dystansem i poczuciem humoru. Śmiejemy się z samych siebie – matek i z naszych oczekiwań wobec „niewdzięcznych” dzieci.

Poprzez zabawę formą dojrzały zespół teatru, pod kierownictwem Anety Adamskiej  i Macieja Szukały, zgodnie decyduje się na eksperyment formalny stawiając sobie nie lada wyzwanie obcowania z ideą Czystej Formy Witkacego. Rolę matki grają równocześnie trzy aktorki. Przez ten zabieg formalny figura matki zostaje zdemonizowana i urasta do roli świętej trójcy, od której wszystko się zaczyna i na której wszystko się kończy.

      Czy poprzez śmiech i oddanie się we władanie grotesce i szaleństwu sztuki odnajdziemy katharsis czy choćby ukojenie?…

„Matka”

Stanisław Ignacy Witkiewicz

reżyseria: Aneta Adamska-Szukała, Maciej Szukała

obsada: Leszek Baran, Małgorzata Grudzień, Edward Kotłowski, Ewa Krukowska, Dominika Łachman, Maria Łojek, Mateusz Łojek, Elżbieta Pikus, Anna Płecha, Andrzej Sudoł, Maciej Szukała, Stanisław Tunia, Lila Wojciak

wstęp za zaproszeniami